เป็นคนสวย สวยด้วยศีล ไม่สิ้นสวย
เป็นคนรวย รวยความดี มากมีค่า
เป็นคนเก่ง เก่งอภัย ใจเมตตา
เป็นคนกล้า กล้าลดชั่ว กลัวทำเลว

พระมหาวิทยา ปริปุณฺณสีโล

ฉลาดทำงาน
ไม่จนทางกาย
…ฉลาดทำใจ…
ทุกข์กับใครไม่เป็น

พระอาจารย์ประสงค์ ปริปุณฺโณ –

ลาภยศศักดิ์ สรรเสรญ เพลิดเพลินอยาก
ล้วนต้องพราก จากลา หมดหาไม่
กิจกรรม สัมพันธ์ บันเทิงใจ
ต้องสิ้นสุด หยุดไป ณ ปลายทาง
โลกที่นับ สับสน อลหม่าน
เปรียบแผ่นดิน ถิ่นฐาน อันเวิ้งว้าง
หากรู้คิด รู้คอย รู้ปล่อยวาง
จะอยู่อย่าง สุขสันต์ นิรันดร์เอย

อวิชฺชาภิกฺขุ

สารพัน ปัญหา
มักมา แบบไม่ บอกกล่าว
ขัดเคือง เรื่องราว
มักน้าว ทุกข์ถ่วง ล่วงล้ำ
สติ พิทยา
จักพา ผ่านพ้น ผลกรำ
ไม่ยึด มั่น ธรรม
จักนำ สันติ นิรมล

อวิชฺชาภิกฺขุ

คนงาม งามจิตใจ ใช่รูปสวย
คนรวย รวยน้ำใจ ใช่เงินหนา
คนเก่ง เก่งมาได้ ด้วยวิชา
คนดัง ถังไม่ว่า อย่าลืมตัว

ขอกุศลผลบำเพ็ญเป็นพละ
ศีลและทานเป็นตบะอันยิ่งใหญ่
ภาวนาเป็นเดชะชำระใจ
เป็นวิสัยโพธิญาณทุกท่านเทอญ

พระมหาวิทยา ปริปุณฺณสีโล

เขาทุกข์ จิตเรา ควรช่วยเหลือ
เขาสุข จิตเรา ควรร่วมปิติ
เขาว่าง จิตเรา ควรแนะนำ
เขาวาง จิตเรา ควรน้อมตาม

พระอาจารย์ ศุภชัย ภูริญาโณ

วันเกิดเรา เข้าใจผิด คิดว่า “สุข”
แต่มัน “ทุกข์” ซ่อนไว้ ในโมหันธ์
เจริญสติ สมบูรณ์อยู่ รู้ปัจจุบัน
ใครเท่าทัน ก็เห็นทุกข์ สุขโดยธรรม

พระมหาวิทยา ปริปุณฺณสีโล

เดี๋ยวก็วัน…เดี๋ยวก็คืน
เดี๋ยวก็ตื่น…เดี๋ยวก็ตาย
เดี๋ยวลำบาก…เดี๋ยวสบาย
เดี๋ยวก็ร้าย…เดี๋ยวก็ดี
เดี๋ยวต้องไป…สู่โลกหน้า
เดี๋ยวต้องลา…จากโลกนี้
รีบเร่งทำ…แต่ความดี
อย่ารอรี…ว่า “เดี๋ยวทำ”

เพจ : พระหัฐพล กนฺตวีโส

อันชีวิต พิจารณา
แม้ว่า ปรารถนา สุขศานติ์
ต้องตั้งใจ ใคร่คราญ
สืบสาน คลองธาร ครรลองธรรม
มีระเบียบ วินัย
ควบคุม จิตใจ กายก่อกล้ำ
มิละเมิด ศีลธรรม
กระทำ กระแทะ ตามแต่ใจ

อวิชฺชาภิกฺขุ

ธรรมะ ทำให้ หัวใจ เล็กๆ ยิ่งใหญ่
ธรรมะ ทำให้ หัวใจ อ่อนแอ เข้มแข็ง
ธรรมะ ทำให้ หัวใจ ได้พลัง เรี่ยวแรง
ธรรมะ ทำให้ ประสิทธิ์ จิตแจ้ง จำเริญ

อวิชฺชาภิกฺขุ

หลอกลวง ทรยศ ย่อมหมดรัก
การฝัก หักหลัง ช่างสาไถย
บ่ถือ ศีลธรรม ย่อมนำไป
กระทำ ทรามไพร่ ให้แก่กัน
“รัก” ถ้อย คอยทำ สม่ำเสมอ
ปรนเปรอ ชื่อตรง อย่างคงมั่น
มิเปลี่ยน ดวงแด แม้นานวัน
ครองรัก จักหรรษ์ นิรันดร

อวิชฺชาภิกฺขุ

บุคคล ควรตาม รักษาจิต
ควบคุม ความคิด-(ให้)เป็นกุศล
คือหลัก(ที่) พุทธศาส นิกชน
(เพียร)ฝึกฝน ปฏิบัติ ด้วยศรัทธา
ศึกษา(ว่า) อะไรดี-อะไรชั่ว
คือหัว ใจให้ ไม่มิจฉา
รู้หลัก ธรรมชาติ และสัจจา
(เป็น)พื้นฐาน ปัญญา ประกอบกรรม

อวิชฺชาภิกฺขุ

ลาภและยศ ปลดลง ปลงภาระ
แค่ขยะ กองใหญ่ ให้รักหลง
เรายึดติด จนตาย ว่ายเวียนวง
อยู่ในดง อุจจาระ ปฏิกูล

พระมหาวิทยา ปริปุณฺณสีโล

เข้าพรรษา สามเดือน เตือนมนุษย์
จงยั้งหยุด มองชั่ว ในตัวเขา
หันมามอง ความชั่ว ในตัวเรา
เพื่อรู้เท่า เห็นทัน ปัญญาชน

พระมหาวิทยา ปริปุณฺณสีโล

ละได้..ใจก็สะอาด
วางได้..ใจก็โล่ง
ปลงได้..ใจก็เย็น
อภัยเป็น..ใจก็สงบ

พระสุทธิพงษ์ อภิปุญโญ

อยู่กับคนอวดเก่ง ให้แกล้งโง่
อยู่กับคนขี้โม้ .. ให้แกล้งใบ้
อยู่กับคนพูดมาก .. ให้แกล้งตาย
อยู่กับคนปากไว .. ให้แกล้งลืม
คนพูดเขาพูดแบบไม่ได้คิด
คนฟังจะเก็บมาคิดมากทำไมเล่า
พูดดี มีเนื้อหา .. ให้เก็บคิด
พูดไม่คิด .. มีแต่น้ำ .. แค่ฟังไว้
พูดดีมีวิชา .. เก็บในใจ
พูดมีแต่ภัย .. ให้ลืมไป
อย่าจดจำ